Illustration: Das Mulingula Vorlesese-Team
Sprecher Deutsch: Timo Matzolleck
Übersetzerin und Sprecherin Albanisch: Gladiola Sadiku
© Mulingula e.V., lizensiert unter CC BY-NC-ND 4.0
Der Affe als Richter
Eine Fabel aus Asien
Majmuni gjyqtar
Früher, als fast noch alle Tiere frei herumliefen und erst wenige von ihnen bei den Menschen wohnten, lebten im Haus eines Gelehrten ein Hund und eine Katze.
Eines Tages hatte der Gelehrte einen frisch gebackenen Kuchen geschenkt bekommen.
Da er für ein paar Stunden das Haus verlassen musste, stellte er ihn zur Sicherheit auf ein Brett, das an der Wand hing.
Shumë kohë më parë, kur pothuajse të gjitha kafshët sorollateshin të lira dhe vetëm pak prej tyre banonin me njerëzit, një qen dhe një mace jetonin në shtëpinë e një dijetari.
Një ditë dijetari mori si dhuratë një tortë të sapopjekur.
Meqenëse ai duhet të largohej disa orë nga shtëpia, e vendosi atë për siguri mbi një parvaz druri, që ishte i varur në mur.
Die Katze hatte den Gelehrten aufmerksam beobachtet, und kaum war dieser zur Tür hinaus, sprang sie auf den Korbsessel, der am Fenster stand, von dort auf den Tisch, und von dort wagte sie den weiten Sprung auf das Brett.
Der Nagel, der das Brett mit einem Bambusgeflecht nur notdürftig verband, war diesem Ansturm nicht gewachsen. Polternd stürzte das Brett mit dem Kuchen und der Katze zu Boden.
Der Hund hatte sich schläfrig in der Sonne ausgestreckt und auf die Rückkehr seines Herrn gewartet.
Macja e kishte vëzhguar me kujdes dijetarin dhe, sapo ai doli nga dera e shtëpisë, u hodh te kolltuku i thurur, që ishte pranë dritares,
nga atje te tavolina, dhe prej atje ajo mori guximin të kërcejë deri te parvazi i drurit.
Gozhda që lidhte parvazinin në mënyrë jo shumë të sigurtë me një litar të thurur bambuje, nuk e përballoi dot këtë sulm të maces. Parvazi prej druri ra poshtë me një zhurmë gjëmuese së bashku me tortën dhe macen.
Ndërkohë qeni shtriqej i përgjumur në diell dhe priste ardhjen e të zotit.
Bei dem plötzlichen Getöse fuhr er erschreckt auf und sauste in das Zimmer.
Als er den wohl duftenden Kuchen in den Fängen der Katze sah, sprang er auf sie zu und wollte ihn ihr entreißen.
Die Katze wehrte sich fauchend und verpasste ihrem Hausgenossen einen kräftigen Schlag auf die Nase.
Der Hund jaulte auf.
I trembur nga zhurma e papritur, ai u hodh përpjetë dhe nxitoi për në dhomë.
Kur e pa tortën, që kundërmonte aromë të mirë, nën kthetrat e maces, ai iu hodh asaj dhe donte t`ia merrte.
Macja u mbrojt duke u ngërdheshur dhe i dha banorit tjetër të shtëpisë një goditje të fortë në hundë.
Qeni klithi.
Ein Affe turnte gerade über die Gartenmauer und blickte neugierig zum Fenster hinein.
„Warum streitet ihr zwei euch bei einem so herrlichen Wetter?“ fragte er belustigt.
Der Hund bellte wütend: „Diese nichtsnutzige diebische Katze hat unserem Herrn seinen Kuchen stibitzt!“
„Was geht dich das an?“ maunzte die Katze böse. „Während du faul in der Sonne gedöst hast, habe ich mich sehr geplagt. Ich habe mir den Kuchen mühsam verdient!“
„Unverschämtes, eigennütziges Biest“, knurrte der Hund, „glaubst du, du kannst den Kuchen allein essen? Er gehört unserem Herrn, ich habe also auch ein Anrecht darauf.“
Një majmun stërvitej ndërkohë mbi murin e shtëpisë dhe shihte me kureshtje nga dritarja.
- Pse po grindeni ju të dy në një mot kaq të bukur? - pyeti ai duke qeshur.
Qeni lehu si i tërbuar:
- Kjo mace e padobishme dhe hajdute ka vjedhur tortën e zotërisë sonë!
- Ç`të hyn në punë ty kjo gjë? – mjaulliu macja me zemërim.
- Ndërsa ti po dremisje me përtesë në diell, unë hoqa shumë. E kam fituar tortën me shumë mundim.
- Bishë e paturpshme dhe egoiste! - rënkoi qeni, - mendon, se mund ta hash vetëm tortën? Ajo i përket zotërisë sonë, ndaj edhe unë kam të drejta mbi atë.
„Hört auf zu streiten!“ sagte der Affe. „Ist der Kuchen nicht groß genug für euch beide? Ich sehe dort auf dem Tisch eine Waage stehen. Ich werde euch die Beute in zwei gleiche Stücke teilen.“
Die Katze und der Hund waren damit einverstanden.
- Ndaloni zënkën! - tha majmuni.
- A nuk ju mjafton të dyve gjithë kjo tortë? Unë shoh që atje mbi tavolinë është një peshore. Do jua ndaj gjahun në dy pjesë të barabarta.
Macja dhe qeni ranë dakord me këtë propozim.
Aufgeregt verfolgten sie, wie der Affe den Kuchen durchbrach und die eine Hälfte auf die eine, die zweite Hälfte auf die andere Waagschale legte. Die eine Waagschale plumpste hinunter.
„Das Stück ist wohl etwas zu schwer“, meinte der Affe mit ernsthafter Miene, bröckelte ein paar Krumen davon ab und steckte sie genüsslich in den Mund.
Hund und Katze sahen erwartungsvoll zu, wie sich die Schale langsam wieder hob. „Jetzt ist es gut!“ rief der Hund.
Të emocionuar ndiqnin se si majmuni ndante tortën dhe vendoste një gjysëm të saj në njërën pjatë të peshores, dhe gjysmën tjetër në pjatën tjetër të saj. Njëra nga pjatat e peshores ra poshtë.
- Kjo copë është ndoshta pak më e rëndë, - tha majmuni me një çehre serioze duke shkërmoqur disa thërrime nga copa dhe i futi ato në gojë duke i shijuar.
Qeni dhe macja pritnin të shihnin, që pjata e peshores të ngrihej përsëri ngadalë.
- Tani është mirë, - thërriti qeni.
„Nein!“ sagte der Affe streng. „Das Kuchenstück ist noch etwas zu schwer. Man soll mir nicht nachsagen, dass ich ein ungerechter Richter bin.“
Mit diesen Worten brach er noch ein kleines Stück von dem Kuchen ab, und ließ es in seinen Mund wandern.
Aber er hatte zu viel genommen, denn jetzt sank die andere Waagschale hinunter.
Der Affe murmelte ein paar unverständliche Worte und begann von dem zweiten Stück Krümel für Krümel abzubrechen und behaglich in den Mund zu schieben, bis die beiden Waagschalen sich nach und nach wieder näherten.
- Jo, - tha majmuni prerazi. - Kjo copë e tortës është ende më e rëndë. Nuk duhet të më quajnë më pas gjyqtar të padrejtë.
Në këto fjalë e sipër ai ndau edhe një copë të vogël nga torta dhe e futi në gojë.
Por, ai kishte marrë më shumë, sepse tani u ul pjata tjetër e peshores.
Majmuni murmuriti disa fjalë të pakuptueshme dhe filloi të ndante nga copa e dytë njëra pas tjetrës thërrimet dhe t`i fuste ato në gojë me qetësi, derisa të dyja pjatat e peshores iu afruan pak nga pak njëra- tjetrës.
Im letzten Augenblick nahm er nochmals zu viel von dem größeren Kuchenstück, so dass dieses jetzt kleiner wurde als das andere und die Waagschale sich hob.
Er musste seine Arbeit von neuem beginnen.
Dieser Vorgang wiederholte sich so lange, bis eine Waagschale schließlich ganz leer war und auf der anderen nur noch ein Stückchen lag.
Në momentin e fundit ai mori përsëri më shumë nga copa më e madhe e tortës, kështu që tani kjo u bë më e vogël se tjetra dhe pjata e peshores u ngrit. Ai duhet t`ia niste punës edhe njëherë nga fillimi.
Kjo gjë u përsërit aq shpesh, derisa njëra pjatë e peshores u zbras komplet dhe në pjatën tjetër mbeti vetëm një copëz.
Da wurde er böse und schimpfte mit dem Hund und der Katze: „Wegen solch einer lächerlichen Kleinigkeit zankt ihr euch und bemüht mich als Schiedsrichter? Ihr sollt euch schämen! Damit nun endgültig Frieden herrscht, esse ich das Kuchenstückchen selber auf.“
Er steckte auch noch den letzten Happen in seinen Mund und schwang sich aus dem Fenster. Der Hund und die Katze sahen ihm verdutzt nach.
Atëherë ai u inatos dhe i bërtiti qenit dhe maces:
- Ju ziheni për një arsye kaq qesharake dhe më mundoni mua si arbitër? Duhet t’ju vijë turp! Që të mbizotërojë përfundimisht paqja, unë po e ha vetë edhe këtë copëz të tortës.
Ai e futi në gojë edhe kafshatën e fundit dhe kërceu jashtë dritares. Qeni dhe macja e ndoqën duke e parë me habi.
„Das hast du nun davon!“ fauchte die Katze. „Warum bist du auch so geizig gewesen“, knurrte der Hund und trottete zurück an seinen Sonnenplatz.
„Man kann sich auf niemanden mehr verlassen“, brummte er und schlief wieder ein.
- Ky është shpërblimi yt tani! - u ngërdhesh macja. - Pse ishe kaq kurnace, - rënkoi qeni dhe u kthye zvarrazi në vendin e tij në diell.
- Nuk mund t`i besosh më askujt, - brumbulliu ai dhe fjeti përsëri.
Ende
Fund
Gehe zu:
