Illustration und Sprecher Deutsch: Martin Baltscheit
Übersetzerin und Sprecherin Farsi: Mehrnaz Hadipour
© Mulingula e.V., lizensiert unter CC BY-NC-ND 4.0
mit freundlicher Genehmigung der ARAG

 

Abspielen

Der allerbeste Spielplatz der Welt

 von Martin Baltscheit

 

Abspielen

بهترین پارک بازی در جهان

از مارتین بالتشایت

Abspielen

HIER IST DEIN PLATZ!

Es gibt viele Plätze in unserem Leben. Der allerbeste Platz ist der Arm eines Menschen, der dich liebt. Ein anderer vielleicht der Spielplatz gleich bei dir um die Ecke.

Spielplätze sind Orte für Kinder, Eltern und andere Lebewesen.

 

Abspielen

اینجا جای توست!

در زندگی ما جا های زیادی وجود دارد.
بهترین جا آغوش کسی است که تو را دوست می دارد.
یکی دیگر از آن جاها،شاید پارک بازی باشد، درست در نزدیکی تو.

پارک های بازی، جاهایی برای کودکان، والدین و سایر موجودات زنده هستند.

Abspielen

Hier - wie überall in unserem Land - müssen wir miteinander auskommen, auch wenn wir uns nicht kennen und oft sehr unterschiedlich sind. Dabei helfen uns Gesetze. In Deutschland ist es ein besonders schönes Gesetz aus dem Jahr 1949: das Grundgesetz. Von diesem Gesetz und seinen Artikeln will ich dir in diesem Buch erzählen. Mit Geschichten, Gedichten und Bildern vom allerbesten Spielplatz der Welt.

Herzlich
Martin Baltscheit

  

Abspielen

در اینجا- مانند همه جای کشورمان – ما بایستی با یکدیگر کنار بیاییم، حتی اگر همدیگر را نشناسیم و از خیلی جهات با هم متفاوت باشیم.
برای همین قوانین به ما کمک می کنند.

در آلمان از سال ۱۹۴۹ یک قانون بسیار جالبی وجود دارد:
قانون اساسی
در این کتاب میخواهم در باره ی این قانون و مواد آن برایت بگویم.
با داستان ها، شعر ها و تصویر هایی در مورد بهترین پارک بازی دنیا.

با احترام،
مارتین بالتشایت

Abspielen

ARTIKEL 1
[Die Würde des Menschen ist unantastbar]

Das namenlose Mädchen
Es ist schon ein paar Jahre her, da stand ein Mädchen im Sandkasten. Mitten am Tag kam es unter dem Holunderbusch hervor.
Die schwarzen Haare bedeckten ihren Körper wie ein Kleid.

Abspielen

ماده ۱
[ارزش انسانی آسیب ناپذیر است.]

دختری بی نام و نشان
چندین سال پیش بود، که در روی ماسه ای در پارک بازی دخترکی ایستاده بود.
او وسط روز از زیر بوته ی بزرگی بیرون آمده بود.
موهای بلند و سیاهش مانند لباسی بدنش را پوشانده بود.

 

Abspielen

Barfüßig und schmutzig war sie, rührte sich nicht, sprach kein Wort und nur ihre Augen glitzerten im Sonnenlicht.

Eines der Kinder fragte nach ihrem Namen, aber das Mädchen hatte keinen.

Sie fragten nach ihrem Zuhause, aber das Mädchen hatte keines.

Sie fragten nach Eltern, Geschwistern und Freunden, aber sie hatte keine.

Da wollten die Erwachsenen etwas von ihrer Vergangenheit wissen – aber das Mädchen konnte sich nicht erinnern. Und die Menschen auf dem Spielplatz machten sich Sorgen.

 

 

Abspielen

او پابرهنه و کثیف بود، هیچ حرکتی نمی کرد، حرفی نمی زد و فقط چشمانش در نور خورشید می درخشید.

یکی از بچه ها اسمش را پرسید، اما دخترک هیچ نامی نداشت.

آنها آدرس خانه ی او را پرسیدند، اما دخترک هیچ خانه ای نداشت.

آنها در باره ی والدین، خواهر و برادر و دوستانش از او پرسیدند، اما او هیچ کسی را نداشت.

در این میان بزرگتر ها می خواستند کمی در باره ی گذشته ی او بدانند – اما دخترک نمی توانست چیزی را به یاد بیاورد. و کسانی که در پارک بازی بودند برایش نگران شدند.

Abspielen

Was sollten sie anfangen mit einer,
die nichts hatte und nichts wusste – nicht einmal, woher sie kam?

Die einen sagten: „Kommt, wir schicken sie zurück“, und die anderen fragten: „Wohin denn?!“

Jemand Drittes meinte, man solle sie einfach stehen lassen und die meisten schwiegen.

Das Schweigen brachte die Menschen auf eine Idee. Vielleicht musste man gar nichts sagen, sondern etwas tun.

So handelten die Menschen, wie sie selbst gern behandelt worden wären, wenn sie aus einem Holunderbusch getreten wären, so ohne alles.

 

Abspielen

آنها چکار باید می کردند با کسی، که هیچ نام و نشانی نداشت - و حتی نمی دانست،  – از کجا آمده است؟

چند نفری گفتند: "بیایید، او را برگردانیم"، و بقیه پرسیدند: "به کجا؟!"

شخص سومی گفت، باید او را همینطوری به حال خود گذاشت  و بیشتر آنها سکوت کردند.

این سکوت یک ایده ی جدیدی را به همراه آورد.
شاید اصلاً نمی بایست چیزی گفته شود، بلکه باید کاری کرد.

 بنابراین آنها با او طوری رفتار کردند، که دوست داشتند همانگونه با خودشان رفتار شود، که اگر خود آنها
از زیر بوته ی بزرگی بیرون می آمدند، بدون هیچ چیزی.

Abspielen

Zuerst ließen sie dem Kind ein Bad ein, wuschen ihm die Haare, trockneten es ab und schnitten die Spitzen.

Sie gaben dem Mädchen ein Kleid, zwei Kleider, Schuhe und Strümpfe. Dann suchten sie ihr einen Namen aus und wurde Elena krank, gingen sie mit ihr zum Arzt.

Das Mädchen bekam ein Zuhause.
Man kochte ihr Essen und zeigte ihr, wie eine Popcornmaschine funktioniert.

Elena hatte ein eigenes Zimmer mit Spielzeug und ein weiches Bett.

Abspielen

آنها اول از همه، آن کودک را حمام کردند، موهایش را شستند، خشک کردند و نوک موهایش را کوتاه کردند.

آنها به دخترک یک پیراهن ، دو دست لباس، کفش و جوراب دادند. سپس آنها بدنبال نامی برایش بودند و هنگامی که النا مریض شد، با او به دکتر رفتند.

دخترک یک خانواده پیدا کرده بود.
آنها برایش غذا می پختند و به او نشان دادند، که یک دستگاه پاپ کورن چگونه کار می کند.

النا یک اتاق برای خودش داشت با اسباب بازی و یک تختخواب نرم.

 
 

Abspielen

Man feierte ein Fest, als sie eine Familie gefunden hatte, bei der sie bleiben wollte, und nach den Sommerferien meldeten die Eltern sie in einer Schule an.

Dort lernte sie Lesen und Schreiben
und fand Freunde.

Anschließend ging sie in die Lehre und arbeitete in einem Beruf, der zu ihr passte.

 
 

Abspielen

 آنها برایش جشن گرفتند، به خاطر اینکه او یک خانواده پیدا کرده بود، که می خواست نزد آنها بماند، و پس از تعطیلات تابستانی والدین او را در یک مدرسه ثبت نام کردند.

او در آنجا خواندن و نوشتن را یاد گرفت و دوستانی پیدا کرد.

سپس او به کار آموزی رفت و در یک شغلی که مناسب او بود، مشغول به کار شد.

Abspielen

Sie wurde Konditorin, machte Törtchen und Kuchen und traf einen Menschen, der nicht nur ihre Törtchen und Kuchen über alles liebte, sondern auch Elena, und sie in den Armen hielt, wann immer sie wollte.

Bald bekamen sie Kinder, die später im Sandkasten unseres Spielplatzes einen ganz fabelhaften Sandkuchen verkauften.

 

Abspielen

او یک شیرینی پز شده بود، کیک و شیرینی درست می کرد و با کسی آشنا شد، که نه تنها شیرینی ها و کیک هایش را بیشتر از هر چیزی دوست داشت، بلکه خود النا را نیز دوست
می داشت، و، هر وقت که النا می خواست، او را در آغوشش می گرفت

 

 

 

بزودی آنها صاحب فرزندانی شدند، که بعدها در پارک بازی ما از شن و ماسه های پارک، کیک های شنی فوق العاده ای
می فروختند.

 

 

 

Abspielen

Und als viele Jahre später – nach einer sternklaren Nacht – ein Junge mit wilden Haaren und zerrissenen Hosen unter dem Holunderbusch hervortrat, seinen Namen nicht kannte und keine Ahnung hatte, woher er gekommen war, da wussten Elena und ihre Familie sofort, was zu tun war ...

 

Abspielen

و سالها بعد - پس از یک شب پر ستاره ی نورانی  پسرکی با موهای ژولیده و شلواری پاره از زیر بوته ی بزرگی بیرون آمد، نامش را نمی دانست، و هیچ به یاد نداشت که  از کجا آمده بود،  در اینجا النا و خانواده اش فوراً می دانستند، که چکار بکنند ....

 

 

Abspielen

Jemand ist heimatlos, namenlos, ohne Essen und Kleidung.

Und was machen wir?

Wir helfen!

Diese Hilfe ist im Grundgesetz festgeschrieben.

Von der Unantastbarkeit der Menschenwürde handelt der erste Artikel unseres Grundgesetzes und ist damit die Basis für alle anderen Artikel.

 

 

Abspielen

کسی که بی خانمان، بی نام، بدون غذا و لباس است.

و ما باید چه کنیم؟

ما کمک می کنیم!

این کمک در قانون اساسی ثبت شده است.

ماده ی اول قانون اساسی ما به حفظ ارزش انسانی
می پردازد و بنابراین پایه و اساس همه مواد دیگر است.

Abspielen

So war es nicht immer.
Vor vielen Jahren haben in Deutschland die Nationalsozialisten mit Unterstützung vieler Landsleute einen Weltkrieg angezettelt.

Nachdem dieser Krieg – zum Glück für uns alle – vorbei war, haben sich Männer und Frauen in einem Parlamentarischen Rat Gedanken gemacht, wie eine solche Katastrophe in Zukunft verhindert werden kann.

Das Grundgesetz schafft die Voraussetzung für Freiheit und Gerechtigkeit.

Die Geschichte der namenlosen Kinder erzählt uns von guten Menschen in einem gerechten Land.

Wir danken den Verfassern
für dieses schöne Gesetz!

 

Abspielen

البته همیشه اینطور نبوده است .
 سالیان پیش گروه میهن پرستان آلمان با حمایت بسیاری از مردم کشور جنگ جهانی را آغاز کردند.

پس از آنکه این جنگ – خوشبختانه برای همه ی ما – به پایان رسید، مردان و زنان در یک شورای پارلمانی به این فکر افتادند، که چگونه از وقوع یک چنین فاجعه ای در آینده بتوان جلوگیری کرد.

قانون اساسی شرایط لازم را برای آزادی و عدالت فراهم می کند.

داستان های کودکان بی نام، به ما از انسانهای خوبی در یک
کشوری عادل سخن می گوید.  

ما از قانون گذاران این قانون زیبا سپاسگزاریم.

 


Ende
 


پایان

 

in Landscape-Ansicht drehen