Abspielen

Gustav Klimperbein

 von Hermann Mensing

 

Abspielen

Gustav Tıngırdakbacak

Hermann Mensing'den

Illustration: Barbara Gramann
Sprecher Deutsch: Stephan Niemand
Übersetzer und Sprecher Türkisch: Murat Topbas
© Mulingula e.V., lizensiert unter CC BY-NC-ND 4.0

Abspielen

Groß ist er nicht. Klein ist er nicht.
Dumm ist er nicht,
und blöd ist er schon gar nicht.

Aber dick, dick ist er!

Fast so dick wie ein Bär.

Sein Name ist Gustav: Gustav Klimperbein!

 

Abspielen

Uzun değil. Kısa değil.
Aptal değil, hele ahmak hiç değil.

Ama şişman!

Neredeyse bir su aygırı kadar şişman.

Adı Gustav. Gustav Tıngırdakbacak.

Abspielen

Gustav wohnt in einem Haus in einer großen Stadt. Wenn Gustav aus dem Haus geht, ist um ihn herum alles groß. Groß und schlank. Die Häuser, die Autos, die Menschen, sogar die Hunde, die ausgeführt werden, und alle sind schwer beschäftigt.

Gustav nicht.

  

Abspielen

Gustav'ın evi büyük bir şehirdedir. Gustav evden çıktığında etrafındaki her şey ona büyük görünür. Büyük ve ince. Evler, arabalar, insanlar, hatta gezdirilmeye çıkarılan köpekler bile, ve hepsi çok meşguldür.

Gustav değil.

Abspielen

Gustav findet dicke Bäume schön, an die man sich schmiegen kann, dicke Autos, in denen viel Platz ist, dicke Hunde, mit denen man rumtollen kann und dicke Sparbücher, damit man nie arm ist.

Außerdem liebt er dicke Flugzeuge, dicke Schiffe, dicke Butterbrote, dicke Dicke und dicke Bettdecken.

Und am allerliebsten liebt er seine dicke Mama, seinen dicken Papa, seinen dicken Papagei und seine drei dicken Goldfische.

Abspielen

Gustav sarılabileceği kalın gövdeli ağaçları pek sever, içinde bol yer olan büyük arabaları, boğuşup eğlenebileceği tombul köpekleri ve hiç fukaralık çekmemek içinse, dolgun kumbaraları.

  

Ayrıca büyük uçakları, büyük gemileri, büyük yağlı ekmekleri, tombul şişmanları ve kalın yorganları da sever.

Ve en çok da şişman annesini, şişman babasını, şişman papağanını ve üç şişman japon balığını sever.

 

Abspielen

Das alles wäre in Ordnung, gäbe es da nicht ein Problem: Die Dünnen verspotten ihn!

„Gustav Wackelbauch!“, rufen sie, wenn er den Schulhoff betritt.

„Gustav Klimperschwein!“, auch. 

„Gustav Klimperbauch!“, manchmal.

„Gustav Wackelbein!“, ab und an.

Aber am liebsten rufen sie:
„Gustav Wackelbauch!“

„Wackelbauch! Klimperschwein! Alles muss versteckt sein!“

 

Abspielen

Aslında her şey yolundadır. Tek derdi sıskaların onunla alay etmesidir.

Okul bahçesine girdiğinde „Gustav Titrekgöbek“ diye bağırırlar.

Ve de „Gustav Tıngırdakdomuz“.

Bazen „Gustav Tıngırdakgöbek“.

Arada bir de „Gustav Titrekbacak“.

Ama en çok onu “Gustav Titrekgöbek” diye çağırmayı severler.

„Titrekgöbek, Tıngırdakdomuz, her şey ortadan yok olmuş!“

Abspielen

Es fällt ihm schwer, den Spott zu ertragen.
Aber erzählen will er niemandem davon.
Nicht mal Mama und Papa.
Er will eine Lösung finden, aber für sich ganz allein.

Er grübelt und grübelt.

„Ignorieren!“, ruft da eine Stimme in ihm. 
„Igno - was?“
„Rieren!“,  ruft die Stimme erneut.
„Ig - no - rie - ren!“
„Nicht hinhören! Weghören!“
„Den Buckel runterrutschen lassen! Finito!“

Vielleicht wäre das einen Versuch wert ...
Den ganzen Nachmittag hockt Gustav auf den Treppenstufen vor der blauen Vordertür und überlegt.

Abspielen

Alay konusu olmak onun zoruna gider.
Ama kimseye bundan bahsetmek istemez.
Anne ve babasına bile.
Buna bir çözüm bulmak ister, ama kendi başına.

Kara kara düşünür.

„Görmezden gel“ der bir ses.
„Nereden geleyim?“
„Görmezden“ der ses tekrar. „Gör-mez-den- gel!“
„Tıka kulaklarını, dinleme!“
„Yokmuş gibi yap, bitti gitti!”

Denemeye deger belki…
Tüm öğleden sonra Gustav evin mavi kapısının önündeki basamaklarda oturur ve düşünür.

Abspielen

Als der Abend sich über die Stadt senkt, schlüpft er durch die Hintertür in den Flur, schleicht die Treppe hoch, geht in sein Zimmer und sperrt innen zu.

„Gustav!“, ruft seine Mutter.
Keine Antwort.

„Gustav, was treibst du da oben?“
„Komm, wir wollen zu Abend essen.“

Abspielen

Akşam şehrin üzerine çökerken, arka kapıdan koridora geçer, gizlice merdivenlerden yukarı çıkar, odasına girer ve kapıyı içeriden kilitler.

„Gustav!“ diye seslenir annesi.
Cevap gelmez.

„Gustav, ne işler karıştırıyorsun yukarıda?“
„İn artık aşağıya, akşam yemeği vakti geldi.“

Abspielen

Gustavs Magen knurrt wie ein hungriger Löwe, doch Gustav hat beschlossen, so lange in seinem Zimmer weiter zu denken, bis er weiß, was er tun muss. Aber dann kommt sein Vater und überredet ihn, die Tür aufzusperren.

„Was ist los?“, fragt er.

„Grrrrrrr!“, macht Gustav.

„Ärger?“

„Grrrrrrr!“

Und weil das so gutgetan hat, erzählt er seinen Eltern die ganze Geschichte.

„Oi, oi, oi!“, sagt sein Vater und kratzt sich den Kopf.

„Verdammt!“, sagt seine Mutter.

 
 

Abspielen

Gustav'ın midesi aç bir aslan gibi kükrüyordur ama Gustav ne yapacağından emin olana kadar odasında kalıp düşünmeye karar verir. Ama sonra babası gelir ve onu kapıyı açmaya ikna eder.

„Neyin var?“ diye sorar.

„Hırrr!“ diye hırlar Gustav.

„Birisi canını mı sıktı?“

„Hırrr!“

Ve bu ona iyi geldiği için, babasına bütün hikayeyi anlatır.

„Oh!“ der babası ve başını kaşır.

„Şu işe bak!“ der annesi.

Abspielen

Plötzlich ertönt vor der Tür ein furchterregendes Gebell.
„Ich seh' mal nach, was da los ist!“, sagt Gustav.

Er hat kein bisschen Angst. Er geht einfach zur blauen Vordertür und öffnet sie.

Und dann sieht er ihn!
Den Dürren!
Den Spindeldürren!
Den Großen!
Den Riesengroßen!
Den Furchterregenden!
Den allerfurchterregendsten Hund aller Zeiten.

Abspielen

Birden dışarıdan dehşet verici bir havlama sesi gelir.
„Gidip ne olduğuna bir bakayım!“ der Gustav.

Hiç korkmaz. Evin mavi kapısına doğru gider ve kapıyı açar.
Ve onu görür.
Cılızı!
Kuru değnek gibi incecik cılızı!
Büyüğü!
Dev gibi kocamanı!
Dehşet vericiyi!
Bütün zamanların en dehşet verici köpeğini.

Abspielen

Dieser Hund sitzt da. Gustav starrt ihn an. Der Hund starrt zurück.

Gustav sagt: „Guten Tag.“
„Wuff!“, sagt der Hund und beginnt freudig zu wedeln.

„Keine Gefahr!“, ruft Gustav ins Haus, „es ist ein Hund.“
„Komm!“, sagt Gustav.

Abspielen

Bu köpek işte orada oturuyordur. Gustav gözlerini ona diker. Köpek de gözlerini ona diker.

Gustav: „İyi günler“ der. „Hav!“, der köpek ve neşeyle kuyruğunu sallamaya başlar.

„Her şey yolunda!“ diye seslenir Gustav evdekilere, „sadece bir köpekmiş.“
„Gel!“ der Gustav.

Abspielen

Der Hund drängt an Gustav vorbei und marschiert in die Küche.

„Da - da ist ja das Hundchen!“, sagt Gustavs Mutter erschrocken.

Das Hundchen stellt sich auf die Hinterbeine, legt seine Vorderpfoten auf ihre Schultern und schlappt ihr mit der Zunge einmal quer durchs Gesicht.

Abspielen

Köpek, Gustav'ın yanından aceleyle geçer ve mutfağa girer.

„Orada – işte orada şu köpekcik!“ der Gustav'ın annesi ürkmüş bir halde.

Köpek arka ayakları üzerinde dikilir, ön pençelerini omuzlarına koyar ve diliyle yüzünün ortasını yalar.

 

Abspielen

Der Hund hat Augen so groß wie Ostereier. Und ein Maul so groß wie das eines Zwei-Meter-Hais.

Seine Ohren sind so groß wie Spültücher.

Sein Fell ist zerzaust, und sein Schwanz ist so dünn wie ein Rattenschwanz.

 

Abspielen

Köpeğin devasa gözleri paskalya yumurtalarına benzer. Ağzı ise iki metre boyundaki bir köpek balığınınkiyle yarışır.

Kulakları desen bulaşık bezi gibi kocaman.

Kürkü darmadağınık, kuyruğuysa sıçan kuyruğu gibi ipincedir.

Abspielen

„Wuff!“, macht er, setzt sich und sieht alle freundlich an.

Gustavs Vater streckt vorsichtig eine Hand aus und streicht ihm über den Kopf.
Der Hund beginnt vor Freude zu zittern.
Gustavs Mutter starrt ihn an.

Gustav schwebt auf der siebten Wolke.
Diesen Hund wird er nie wieder fortlassen!

„Er ist so dünn!“, sagt Gustavs Mutter, „sicher hat er Hunger.“

„Wuff!“, sagt der Hund.

Abspielen

„Hav!“der köpek, oturur ve herkesin yüzüne sevimli sevimli bakar.

Gustav'ın babası bir elini dikkatle uzatır ve başını okşar.

Köpek mutluluktan titremeye başlar.
Gustav'ın annesi ona gözlerini diker.

Gustav sevinçten bulutların üzerinde uçmaktadır. Bu köpeği bir daha asla bırakmayacaktır!

Gustav'ın annesi "O kadar zayıf ki!", "Eminim karnı çok açtır" der.
„Hav!“ der köpek.

 

Abspielen

Gustav gibt ihm sein Abendessen: einen Teller Spaghetti mit Hackfleisch. Der Hund macht einen Happs und der Teller ist leer.

Der Hund hat sich eng an ihn gedrängt und strahlt ihn mit seinen riesigen Augen an.

 

Abspielen

Gustav ona kendi akşam yemeğini verir.
Bir tabak dolusu kıymalı makarna.
Köpek bir lokmada hepsini yutar.

Köpek Gustav'a iyice sokulur ve parlayan kocaman gözleriyle ona bakar.

 

Abspielen

Klar, dass der Hund in Gustavs Zimmer schläft. Klar, dass Gustav ihm am Abend alles von sich erzählt. Klar, dass Gustav ihm einen Namen gibt.

Er nennt ihn Dünner!
Der Hund findet das gut.

Wenn Gustav `Dünner´ ruft, wedelt er.
Wenn Gustav `Dünner, mach Platz!´ sagt,
setzt er sich.
Wenn Gustav `Dünner, mach Hübsch!´ sagt, macht er Hübsch.

Abspielen

Tabii ki de köpek Gustav'ın odasında uyur. Tabii ki de Gustav ona akşam bütün olan biteni anlatır.

Tabii ki de Gustav ona bir isim verir.
Ona Sıska adını koyar!

Bu köpeğin hoşuna gider.
Gustav `Sıska´ diye seslenince, kuyruğunu sallamaya başlar.
Gustav `Sıska otur´ deyince, oturur.
Gustav `Sıska patini ver´ deyince, patisini verir.

Abspielen

Als Gustav sich am Morgen für die Schule fertig macht, will Dünner unbedingt mit.

„Das geht nicht!“, sagt Gustav. Dünner knurrt.
„Wirklich!“, sagt Gustav. Dünner zeigt sein gefährliches Gebiss.

„Du musst hierbleiben!“, sagt Gustav, „ich bin doch schon bald wieder da.“ Dünners Nackenhaar sträubt sich. Gustav bleibt nichts anderes übrig: Er bindet Dünner an seinem Bettpfosten an.

Dünner jault, als Gustav geht.

Abspielen

Sabah Gustav okula gitmeye hazırlanırken, Sıska da illa ki onunla gitmek ister.

„Olmaz!“ der Gustav. Sıska hırlar.

„Gerçekten!“ der Gustav. Sıska tehlikeli dişlerini gösterir.

„Sen burada kalmalısın!“ der Gustav, „ben yakında döneceğim.“
Sıska sırtındaki tüyleri kabartır. Gustav'ın başka seçeneği kalmaz: Sıska'yı karyolasının ayağına  bağlar.

Sıska ulur, Gustav gider.

Abspielen

In der Schule ist alles wie immer.

„Wackelbauch!“ – „Klimperschwein!“
„Alles muss versteckt sein!“, rufen die Kinder.

Gustav probiert aus, was er sich vorgenommen hat: Er hört gar nicht hin. Er tut so, als ginge ihn das überhaupt nichts an.

Einfach ist das nicht.

Aber in der großen Pause funktioniert das Weghören schon besser.

 

Abspielen

Okulda her şey her zamanki gibidir.

„Titrekgöbek!“ – „Tıngırdakdomuz!“
„Her şey ortadan yok olmuş! diye bağırışır çocuklar.

Gustav planladığı şeyi yapar: olan bitene kulak asmaz.
Ve olanlar  onu ilgilendirmiyormuş gibi yapar.

Bu kolay değildir.

Ama büyük teneffüste kulak asmamaya çalışmak sanki daha kolay gelir ona.

Abspielen

Als Hans Lange gerade `Wackelbauch´ ruft, rast ein Schatten so grau wie die Morgendämmerung über den Schulhof und bleibt vor Hans stehen.

Der Schatten knurrt.
Hans Lange wird bleich.
Sein Gesicht ist ganz lang jetzt.
Der Schatten zeigt seine gefährlichen Zähne.
Hans Lange erstarrt.

Gustav hat den Schatten erkannt.
„Dünner, mach Platz!“, ruft er.
Hans Lange setzt sich.
„Nein, doch nicht du!“, ruft Gustav.

Abspielen

Hans Lange Titrekgöbek diye  seslendiğinde, şafak gibi gri bir gölge okul bahçesinde koşar ve Hans'ın önünde durur.

Gölge hırlar.
Hans Lange'nin beti benzi atar.
Şaşkınlıktan ağzı açık kalır.
Gölge ürkütücü dişlerini gösterir.
Hans Lange korkudan donakalır.

Gustav gölgeyi tanır. „Sıska, otur!“ diye seslenir. Hans Lange oturur. „Hayır, sen değil!“ der Gustav.

Abspielen

Hans Lange hockt auf dem Schulhof.
Dünner sitzt neben ihm.

Gustav kommt.
„Dünner!“, sagt er, „wo kommst du denn her?“

Dünner bibbert vor Freude und reibt seine kühle Hundeschnauze an Gustavs Nase.

Hans Lange steht vorsichtig auf.
„Ist das deiner, Gustav?“, fragt er.
`Hab´ ich richtig gehört?´, denkt Gustav.
`Hat er Gustav gesagt?´

 

Abspielen

Hans Lange okul bahçesine çömelir.
Sıska onun yanına oturur.

Gustav gelir.
„Sıska!“ der, „nedereden geliyorsun böyle?“

 

Köpek neşeyle zıngıldar  ve soğuk çenesini Gustav'ın burnuna sürer.

Hans Lange dikkatle çömeldiği yerden kalkar.
„Bu senin mi, Gustav?“ diye sorar.
„Doğru mu duydum?“ diye düşünür Gustav. „Gustav mı dedi?“

Abspielen

„Ist das dein Hund?“, wiederholt Hans.

„Nein!“, sagt Gustav, „jaaaa! Ich - ich - äh - ich weiß noch nicht!“

„Ja, was denn nun, Klimperschwein?“

Hans hat noch nicht zu Ende gesprochen, als Dünner ihm schon wieder die Zähne zeigt.
Und nicht nur das.

Dünner greift sich Hans Hosenbein und zerrt einmal kräftig daran.
So kräftig, dass Hans auf den Hintern fällt.

Abspielen

„Bu senin köpeğin mi?“ diye tekrarlar Hans.

„Hayır!“ der Gustav, „Eveet! Ee - şey – henüz bilmiyorum!“

„Nasıl yani, Tıngırdakdomuz?“

Daha Hans sözünü bitirmeden, Sıska ona yeniden dişlerini gösterir.
Ve sadece bununla kalmaz.

Sıska, Hans'ın pantolonunun bacağını kapar ve sertçe çeker. Öyle güçlü çeker ki, Hans poposunun üzerine düşer.

Abspielen

„Guter Hund!“, sagt Hans flehend, „braver Hund!“
„Dünner, komm lass ihn!“, sagt Gustav.

Die Pause ist vorüber.
Dünner hockt am Schultor und wartet.
Gustav hat ihm das gesagt.

In Gustavs Klasse dreht sich alles um Dünner.
Wo er herkommt! will man wissen.
Wie er heißt? Wie alt er ist?
Und ob er Menschen frisst undsoweiter...

„Ja“, sagt Gustav, „er kann Menschen fressen.“
„Klimperschwein hat einen Menschenfresser!“

Abspielen

„İyi köpek!“ der Hans yalavaran bir sesle „uslu köpek!“ diye de ekler.
„Sıska, gel, bırak onu!“ der Gustav.

Teneffüs bitmiştir.

Sıska, okulun kapısında çömelir ve bekler.
Bunu ona Gustav söylemiştir.
Gustav'ın sınıfındaki tek konu Sıskadır artık.

Nereden geldiğini merak ediyordur herkes.
İsmi nedir. Kaç yaşındadır.
Ve insan yer mi vesaire…

Evet!“ der Gustav, „O insan yiyebilir.“
„Tıngırdakdomuz'un bir yamyamı var!“

 

Abspielen

Im gleichen Augenblick ertönt von fern ein so wildes Gebell, dass alle erstarren.

„Tja!“, sagt Gustav, „Dünner hat was dagegen, wenn ihr mich Klimperschwein nennt!“

„Aber das ist doch nur Spaß!“, sagen alle.

„Schöner Spaß“, sagt Gustav, „ich kann nicht drüber lachen!“

 

Abspielen

O anda uzaktan herkesin kanını donduran vahşi bir havlama sesi gelir.

 

„Size söyledim!“ der Gustav, „Sıska, bana Tıngırdakdomuz demenizden hoşlanmıyor!“

„Ama bu sadece bir şaka!“ der çocuklar.

„Şahane şaka!“ der Gustav, „nedense beni hiç güldürmüyor!“

Abspielen

Die Schule ist aus.
Dünner begrüßt Gustav.
Der dünne Rattenschwanz peitscht hin und her.
Die großen Augen leuchten vor Freude.

„Komm!“, sagt Gustav, „nach Hause.“

Die Kinder schauen ihnen nach.
So einen Hund, den hätten sie auch gern.

Abspielen

Okul biter.
Sıska Gustav'ı selamlar.
İnce sıçan kuyruğu sağı solu kamçılar.
Kocaman gözleri neşeyle parıldar.

„Gel!“ der Gustav, „Eve gidiyoruz.“

Çocuklar onların ardından bakar.
Böyle bir köpekleri olmasını hepsi çok ister.

 

Abspielen

Ende

Abspielen

Son

 

Gehe zu:

in Landscape-Ansicht drehen